Rozdział 10 Bonus

Hej ... Na początku taka hala informacja ... zalamalam się  w czwartek... bylo 5 wyświetleń ... a dzisiaj 4 ... ja serio mialam aż lzy  w oczach ... Przyzwyczailam sie do ok. 70 albo nawet te 51
wyświetleń .  To nie jest aż tak mało , z czego się cieszę , ale dla porównania jeszcze tydzień temu , w jeden dzień było 179 .. a w czwartek... Po prostu masakra...
 Ale to przeciez nie tylko wasza wina ale też moja. Wiec postanowilam wam trochę wynagrodzić i dac Wam takie bonusowe cos czego mialo  ie być ... a mianowicie perspektywę Brittany ! Mam nadzieje ze wam się spodoba ;)


4 dni wcześniej
BRITTANY

Siedzę w jakimś domku na drzewie  . Przywiązał mnie tak jak kiedyś , do szafki. Ściany były drewniane , lekko zgrzybiałe. Brudną podłogę okrywał stary , zaniedbany , żółty dywan . Było jedno okno , dość spore. Szyba była szara od brudu , a zasłaniała ją pomarańczowa , wystrzępiona firanka.
W rogu stała szara pufa  , a obok jakieś duże,  drewniane pudło. Na przeciwko byłam ja z "moją " szafką , a po lewo zaniedbana kanapa i stół z grami planszowymi. Po prawo , kawałek ode mnie była klapa - wejście. Całość domku prezentowałaby się świetnie , gdyby ją odświeżyć , poza paroma szczegółami . A mianowicie , tym że jestem tutaj uwięziona i plamami z mojej krwi na dywanie .
Miałam wiele czasu na rozmyślania , bo On przychodził dopiero po zachodzie słońca. Wiedział , że nie ucieknę . Wiedział , że z mojej psychiki nic nie zostało , a co dopiero  z sił fizycznych .. Słońce już zaszło , a klapa zaskrzypiała. Moje serce waliło jak młotem , łapki mi się pociły , a w oczach była tona strachu .
- Cześć córeczko - powiedział ze złośliwym uśmiechem , tak strasznym . Jak on śmie mnie nazywać jego córeczką ?!! Nawet nie jest moim biologicznym ojcem ...
-Mam kilka ciekawych dla Ciebie informacji - powiedział . Nie da mi ich tak łatwo. - Ale nie ma nic za darmo . - zaśmiał się i podszedł do mnie . Ukucnął , a ja spróbowałam się odsunąć, jakbym chciała wniknąć w szafkę. Zaczął mnie dotykać i zdejmować ubrania .... Płakałam , próbowałam się wyrywać ale wszystko było na nic. W końcu miał dość moich szlochań i wpił się u moje wargi. Próbowałam się wyrwać z tych obleśnych warg ale tylko uszczelnił uścisk. Łzy płynęły mi gęstym sznurem.Po kilku minutach lub godzinach przestał i popatrzył na mnie z wyższością . Byłam całą mokra, rozebrana , spuchnięta , poniżona . Skulona w kłębek czekałam i płakałam . To było .. straszne. Po raz kolejny .
- Wiesz , że twój chłoptaś jak tam mu .. Alan czy jakoś tak .. Wiesz , że Cię szuka ? - zaśmiał się - a wiesz , że się nie całował z moją córeczką ? To był mój cały idealny plan i należy mi się nagroda - wiedziałam co miał na myśli . Spojrzałam na swoje dłonie  z przerażeniem . Odwrócił mnie mocno i usiadł na mnie. Zaczął mnie całować po całym ciele , obmacywać... To było takie poniżające. Płakałam , wyrywałam się z całych sił . Ale tych sił nie było dużo .. A szczególnie nie psychicznych. W końcu ze mnie zszedł i tylko się uśmiechnął tryumfalnie. Leżałam tak jak mnie zostawił , nie ruszyłam się ani o milimetr.
- Szuka Cię , jakby było czego szukać. Jesteś nic nie wartą szmatą ! I tyle ! - zaśmiał się i opuścił domek . A mi urwał się film.

Teraźniejszość

Siedziałam pod szafą . Nic do mnie nie docierało . Wczoraj ... wczoraj przyszedł , wyżył się .. I poszedł . Mam tęczę z siniaków , strupów. Teraz tylko chcę , aby uderzył tak mocno , żeby zabił.

 I jak ? Bo ze mnie to wyplynelo bardzo szybko ... mialam na to wełnę i pomysl . Krociotkie , ale jak wspominałam to bonusik :) Rozdział napiszę jeszcze dzisiaj ale dodam pewnie w nocy ;) A podxzss weekendu po staram sie napisać jak najwiexej i dos dać ASK z Teo ;*
Jakieś pytania ?