Rozdział 6

No siemcia! <3 

BRITTANY

Obudziłam się około godziny ósmej rano. Z uśmiechem rozejrzałam się po pomieszczeniu i stwierdziłam, że trasa to nie sen - jedziemy. Musiałam opuścić ciepły kocyk i wygodną pufę, a skierować się do pokoju po ubrania i do łazienki. Wybrałam najzwyklejsze, czarne getry i do tego różową bluzę z kapturem, ponieważ i tak za kilka godzin będziemy się przebierać na spotkanie z fanami. Nie mogę się doczekać! Zabrałam ubrania i telefon do łazienki. Załatwiłam się, umyłam zęby i przemyłam twarz wodą. Założyłam wygodne getry i ciepłą bluzę, a na stopy włożyłam czarne stopki. Cały autobus wyłożony był panelami bądź wykładziną, więc nie miałam co się martwić. Nałożyłam na twarz krem nawilżający i stwierdziłam, że nie ma sensu się malować, gdyż będę to musiała od nowa robić później, a i tak nigdzie nie wychodzę. Rude loki związałam w luźnego kucyka i w takim stanie musiałam sama przyznać, że wyglądałam uroczo. Opuściłam ciepłe pomieszczenie i wpadłam na coś dużego.

- Przepraszam.. - zamarłam gdy spojrzałam w górę.

- Hey - powiedział ochrypłym głosem umięśniony brunet.

- Hey - odpowiedziałam cicho zatopiona w fabryce czekolady.

- Myślę, że musimy.. zostać sami - szepnął.

- Też tak sądzę - odszepnęłam. Jednym ruchem otworzyłam klamkę drzwi od łazienki i weszliśmy tam. Alvin nie odwracając się ode mnie zamknął ją na zamek i wpił się w moje usta. Przymknęłam oczy i wczepiłam mu palce we włosy. Uchyliłam usta dając mu zielone światło. Przygwoździł mnie do ściany nie zaprzestając pocałunków. Trwaliśmy tak około piętnaście minut, choć mogłoby to trwać wiecznie. Odsunęliśmy się od siebie na kilkanaście milimetrów ciężko dysząc i spoglądaliśmy sobie w oczy. Nagle przypomniałam usłyszeliśmy stukanie do drzwi. Cała krew odpłynęła mi z twarzy i nogi miałam jak z waty. To koniec. Jestem skończona. Dowiedzą się. Szymon mnie rzuci. To koniec.  Zaczęłam panikować.

- Poczekaj sobie z pół godziny! - krzyknął Alvin odkręcając wodę.

- Pospiesz się! - odpowiedział mu... Leo i słyszeliśmy jak odchodzi. Odetchnęłam z ulgą.

- Dziękuję - powiedziałam tak cicho, że nie wiem czy to usłyszał przez łomotanie mojego serca.

- Britt, myślę.. że powinniśmy coś z tym zrobić - dodał w końcu.

- Daj mi trochę czasu.. - sapnęłam i niechętnie podeszłam do drzwi. Upewniłam się, że nikogo nie ma i czmychnęłam do kuchni.

Stałam przy blacie kuchennym  ruszając biodrami w rytm Cali Girls robiłam sobie owsiankę. Nagle ktoś chrząknął wyrywając mnie z zamyślenia i upuściłam łyżkę odwracając się.

- Przestraszyłeś mnie - powiedziałam z lekkim zawodem do Szymona. Alvin by mnie złapał w talii i pocałował.. stop! Przestań o nim myśleć Miller!

- Przepraszam skarbie - uśmiechnął się i wstawił wodę w czajniku.

- Nie ma sprawy - mruknęła i z niezadowoleniem wsadziła czystą łyżkę do owsianki opuszczając pomieszczenie. 

ALVIN

Gdy tylko wyszła, usłyszałem dzwonek telefonu. Nie patrząc na ekran wcisnąłem zieloną słuchawkę. 

- Alvin - usłyszałem łamiący się głos Lindsay.

- Lin? - zmarszczyłem brwi - coś się stało?

- Wiem, że nie powinnam do ciebie dzwonić, ale.. - pociągnęła nosem - moja babcia.. ona.. miała zawał... - przerwała z głośnym wdechem i wiedziałem, że zasłania usta ręką.

- Mała, wszystko będzie dobrze... wyjdzie z tego. - powiedziałem delikatnie.

- Alvin... ja cię potrzebuję - szepnęła. 

- Ja ciebie też - nie myślałem nad tym co mówię - przepraszam, za to co wtedy powiedziałem.

- Ja też - odpowiedziała pewniej - myślisz.. że wyjdzie z tego? Że jeszcze kiedyś zagram z nią w scrable? 

- Jasne, że tak - zaśmiałem się lekko - i nie raz cię ogra - dodałem z przekąsem.

- A ja ogram ciebie - również się zaśmiała.

- Wiadomo Księżniczko - uśmiechnąłem się - wejdziesz na skypa? 

- Jestem rozmazana... 

- I tak jesteś piękna - cmoknąłem i rozłączyłem się wędrując do pokoju aby włączyć laptopa. 

SARA

Siedziałam na pufie w tymczasowym salonie opierając się o Leo. Przegryzałam pyszne kanapki które mi zrobił i co jakiś czas przenosiłam wzrok z telewizora na mojego chłopaka. Nagle zrobiło mi się strasznie niedobrze i usiadłam prosto.

- Sara, co ci jest? - usłyszałam zmartwiony głos Leo.

- Muszę stąd wysiąść - szepnęłam. Chłopak wziął mnie na ręce i ruszył w stronę kabiny kierowcy. 

- Zatrzymaj się. Już. - warknął na kierowcę, a ja oparłam mu głowę na klacie zamykając oczy. Ściany się do siebie zbliżały, a ja zacisnęłam powieki. Poczułam jak otwiera drzwi, rześki wiatr wieje mi w twarz, a potem schodzi ze schodków. 

- Możesz już otworzyć - powiedział ciepło tuląc mnie do siebie, a ja uchyliłam powieki. Zobaczyłam niebieskie niebo, wysokie drzewa, i wolną przestrzeń przede mną. Stanęłam o własnych siłach i rozejrzałam się w około. Po upływie spokojnych i cichych dziesięciu minut było mi o niebo lepiej. Wróciłam do Leo zostawiając piękny widok za sobą i musnęłam jego usta przed wejściem do autokaru.

- Jesteś kochany - drzwi się za nami zamknęły i ruszyliśmy. 

BRITTANY

Poczułam, że stanęliśmy więc korzystając z okazji wyszłam z pojazdu. Zobaczyłam wielki, piękny las i wzięłam głęboki wdech aby poczuć jego zapach. Moje płuca wypełniło świeże, piękne powietrze. 

- Uwielbiam las - usłyszałam głos chłopaka, z którym całowałam się w łazience. 

- Ja też - odpowiedziałam zaczynając marsz przed siebie. 

- Jak mamy szczęście, to będą maliny - dołączył do mnie ze śmiechem. Pogrążeni w rozmowie szliśmy przed siebie dopóki nie usłyszeliśmy odpalania silnika. Odwróciłam się i stanęłam jak wryta gdy zauważyłam, jak będący pięćdziesiąt metrów dalej autokar oddala się. 

- HEY STAĆ!!! - ryknął Alvin próbując dogonić pojazd lecz na marne - CHOLERA! - kontynuował kopiąc w kamień i łapiąc się za głowę.

- Zaraz wrócą - powiedziałam spokojna. 

SZYMON

Oglądaliśmy telewizję bez Alvina i Britt. Jeden był w łazience, druga pewnie się już szykowała. Nagle do pomieszczenia wszedł Dave.

- Słuchajcie - usiadł na przeciwko Sary wtulonej w Leo - cała trasa opóźni się o jeden dzień przez wypadek na drodze. Znaczy, że pierwszy koncert w Santa Ana macie dopiero jutro - powiedział i się uśmiechnął. 

- Ale żaden nie przepadnie? - zapytała zmartwiona Żaneta siedząca obok mnie.

- Nie - uśmiechnął się Dave - co oglądacie? 

- Szybcy i Wściekli - odparliśmy chórem.

- Dołączam się - zaśmiał się i ulokował wygodnie na kanapie. 

BRITTANY

Szliśmy wzdłuż drogi przy lesie. Mijało nas wiele samochodów, choć to kompletne pustkowie. Wszędzie las i pola. 

- Ile oni mogą po nas wracać? - mruknęłam. 

- Niedługo będą - uspokajał mnie chłopak - może coś zaśpiewamy - wyszczerzył się. 

- Co pan proponuje? - również się uśmiechnęłam. 

If you ever find yourself stuck in the middle of the sea,

I'll sail the world to find you

If you ever find yourself lost in the dark and you can't see,

I'll be the light to guide you

Find out what we're made of

What we are called to help our friends in need

You can count on me like 1 2 3

I'll be there

And I know when I need it I can count on you like 4 3 2

You'll be there

Cause that's what friends are supposed to do, oh yeah

Wooooh, Wooooh

yeah Yeah

If you tossing and you turning and you just can't fall asleep

I'll sing a song

beside you

And if you ever forget how much you really mean to me

Everyday I will

remind you

Ohh

Find out what we're made of

What we are called to help our friends in need

You can count on me like 1 2 3

I'll be there

And I know when I need it I can count on you like 4 3 2

You'll be there

Cause that's what friends are supposed to do, oh yeah

Wooooh, Wooooh

Yeah Yeah

You'll always have my shoulder when you cry

I'll never let go

Never say goodbye

You can count on me like 1 2 3

I'll be there

And I know when I need it I can count on you like 4 3 2

You'll be there

Cause that's what friends are supposed to do, oh yeah

Wooooh, Wooooh

you can count on me cause I can count on you

********************************************************************************

PRZEPRASZAM!

Krótkie i beznadziejne ;-; ale serio, robię co mogę, bo akcja mi się dopiero rozkręca... :D

Proszę o długie komentarze XD 

I ocenkę od 0-10 ;D 

I żebyście nie mieli focha za długość xD I tą piosenkę sobie przetłumaczcie, ma ważny kontekst!

No.. to... ASK jutro najprawdopodobniej i zrobię co mogę aby jutro był <3 

To... podobają się moje wypociny? ;3