Fanfick: Niko Lora

KONCERT

Nie zniosę tego. Ciągle opowiada mi o tym Szymonie, czy jak mu tam. To, że ona się z nim ożeni. Yhy.. już to widzę.

- Brittany, zaraz będziemy. - oświadczyła podekscytowana brunetka. Zepsuła mi całego Sylwestra, i jeszcze się z tego cieszy.

- Super. - udałam radość. Po paru minutach, dotarłyśmy na miejsce koncertu.

    Był to wielki plac, wyłożony szarą kostką, na samym przodzie, stała scena, a zaraz pod nią barierka. Świetnie będziemy się tłukły, i tak jeszcze nikogo nie ma. Żaneta chciała przyjechać, godzinę wcześniej, by stać w pierwszym rzędzie. To jej inteligencja.

  Wysiadłam za nią z auta, naszej mamy i razem z brunetką skierowałam się, do kasy. Żaneta pokazała wielkiemu, ciemnoskóremu mężczyźnie dwa bilety. On lekko zdziwiony pozwolił nam iść pod barierkę. Na scenie stał ten cały zespół. Rozkładali instrumenty i sprawdzali wszystko. Ale ta Ela to ma szczęście, które nie będzie trwało długo, bo po powrocie ją zabije. Żaneta podbiegła do barierki. Jej czarne szpilki stukały. Pobiegłam za nią. Teraz to było słychać stukanie naszych obcasów. Tym sposobem, moja genialna siostra niepotrzebnie zwróciła na nas uwagę zespołu.

- Żaneta! Ogarnij się! - skarciłam fiołkowooką. Wlepiła swój wzrok w tego najstarszego. Biedny. Co on pocznie, jak zacznie się M&G. Ela chyba coś mu zrobi. Biedny. Robiło się coraz chłodniej. Zauważyłam, że niedaleko od barierki jest kawiarenka. Wezmę zamówię sobie kawę na wynos, skoro mam siedzieć tu pięć godzin.

- Żan, ja sobie kawę kupię. - szepnęłam jej na ucho. Ruszyłam w stronę kawiarenki.

  W środku było cieplutko. Tak jak myślałam, zamówiłam sobie dużą kawę. Chciałam już zapłacić, kiedy zorientowałam się, że nie mam pieniędzy, tylko kartę z pieniędzmi.

- Yyy, może być kartą? - spytałam.

- Jasne - odparł pracownik. Przejechałam po czujniku i kasa wypłynęła mi z konta. No świetnie, coraz mniej czasu do koncertu  R5, a mi ciągle kasy upływa. No nic.

  Zabrałam kawę i wyszłam ze sklepu. Skierowałam się do Żan, w celu ochrzanienia jej. W drodze sączyłam kawę, ponieważ w sukience, żakiecie, szpilkach nie jest za ciepło. Ale to Los Angeles, powinno świecić słońce. Na moje szczęście dotarłam do Eli. Nikogo jeszcze nie było. Tylko my i ten zespół stojący na scenie.

- Żaneta! - oburzyłam się.

- Co? - spojrzała na mnie.

- Czemu nie dałaś mi kasy? Teraz coraz mniej mam na koncert  R5, przez to, że ty nie dałaś mi pieniędzy i zataszczyłaś mnie na ten koncert. Wiesz, że nie przepadam za tym twoim zespołem, to ty nie mogłaś zabrać swojej przyjaciółki tylko mnie. A ja się pytam: Czemu?! - wygarnęłam jej, przykuwając uwagę tego zespołu.

- No przepraszam. Chciałam, że byśmy zrobiły coś razem. Coraz, rzadziej się widujemy, choć mieszkamy w jednym domu. Ty piszesz piosenki i je nagrywasz. Ja mam serial. I chciałam byśmy spędziły razem sylwestra. - spuściła głowę.

- No już okej. - przytuliłam ją. - Wytrzymam, dla ciebie. - odkleiłam się od niej i puściłam jej oko.




~*~




Ludzie powoli się już zbierali. Robił się tłok. Wolę, by ten koncert już się skończył. Gdy wybiła godzina 18:00, koncert się zaczął. Grali nawet fajnie. Przez dwie godziny stałam w miejscu i czekałam, aż to się skończy.

Dochodzi już północ. Zaraz nowy rok, a ja nadal tu sterczę. OMG. Niespodziewanie, coś dziwnego się stało. Dwaj bracia: Szymon i Alvin (Żaneta mi powiedziała), zeskoczyli ze sceny i podeszli do barierki, tam gdzie JA stałam, a obok mnie Żaneta. Zaczęli podchodzić, aż w końcu ten młodszy wpił mi się w usta. Usłyszałam piski fanek, fajerwerki. Chciałam się oderwać, ale on był silniejszy. Co za idiota! Chyba dwie minuty po tym oderwał się ode mnie. Spojrzałam na Żan, ten drugi ją całował. Co za tupet?!

Chciałam już coś powiedzieć, temu idiocie, ale on przerzucił mnie przez bramkę, zarzucił na plecy i zaniósł na scenę, mimo moim WYRAŹNYM oporom. Postawił mnie na ziemi, a obok mnie znalazła się moja siostra, z ogromnym bananem na twarzy. Założyłam ręce i posłałam mojej siostrze spojrzenie ,,Potem się zemszczę''. I tak zrobię. Zabiję ją. Całowałam się z jakimś  debilem w Sylwestra. To przegięcie. Zbiegnę ze sceny. Tak będzie najlepiej. No i zabiorę ze sobą Żan.

  Jak pomyślałam tak zrobiłam. Ściągnęłam Żanetę ze sceny, i stanęłyśmy z boku. Czekałyśmy na koniec koncertu. Jak będzie to całe M&G to im coś powiem. Minęło  pół godziny i niewielka grupka fanów weszła za kulisy. Włącznie ze mną i Żanetą, trzymającą palec na swoich ustach. Na końcu była moja i Żanety kolej. Ja grzecznie odmówiłam robienia mi z nimi zdjęcia i poczekałam, aż moja siostra skończy z nimi rozmawiać. Pewnie Eleonora to ma udanego Sylwka, nie to co ja.  Żaneta miała swoje pięć minut i mogłyśmy już iść. Chciałam już odejść, kiedy poczułam, jak ktoś łapie mnie za rękę i obraca w swoją stronę. O nie! To ten co mnie całował. Ten jak mu tam..Alvin. Stał niewyobrażalnie blisko. Czułam jego zapach i dość dobre perfumy wymieszane z potem. Na jego twarzy malował się uśmiech. Łobuzerski.

- Jestem Alvin - uśmiechnął się szerzej, ukazując rząd białych ząbków.

- A moje imię, nie powinno cię interesować - warknęłam obracając się w przeciwną od chłopaka stronę.

- ŻAN! - krzyknęłam odwracając się. Niestety zamiast na Żan, to wpadłam na tego Alvina. Nie wiem. Zresztą. Leżałam na nim. Nie cierpię takich sytuacji.

- Sorki - bąknęłam i się podniosłam. Już miałam wołać Żanetę, gdyż ktoś mi przerwał. Był to Teodor.

- Może zostaniecie dłużej? - zaproponował. SHIT. Ale ja mam pecha. Żaneta jak mój opiekun. Tia...nie mam jeszcze 18 lat. No ona mogła mną rządzić, więc musiałam z nimi zostać.




~*~




Stwierdzam, że się myliłam. Wszyscy oprócz Alvina są bardzo fajni. Brunet  jest straszny. Ciągle coś mówił i mnie podrywał.

- Wiecie, ja już pójdę. - powiedziałam, lekko poddenerwowana zachowaniem Alvina.

- Czekaj! - zawołał, za mną. Obróciłam się, a on wpił mi się w usta. Tyle, że ten pocałunek, był inny. Był delikatny, a jednocześnie stanowczy. Nigdy nie całowałam chłopaka o tak miękkich ustach. No i odwzajemniłam całusa. Co mi szkodzi spróbować? Wziął mnie do jednego z pokoi i położył na łóżku. Nie myślałam w tym momencie co robię. Przeżyliśmy razem cudowną, upojną noc.

*rok później*
Ja i Alvin jesteśmy razem, Żaneta z Szymonem, a Eleonorę poznaliśmy z Teodorem. Wszystko super się układa. Nigdy nie zapomnę tego cudownego dnia. Na zawsze w mej pamięci.


Autorka: Niko Lora

********************************************************************************


No dobra, to tak... Ogólnie mi się podoba, choć to zakończenie.. niby Alvittany itd ale dla mnie nie bardzo. Jako że to fanfick nie czepnę się że jest jeden dzień, ale najpierw cały czas mówi że to najgorszy dzień jej życia, potem że najlepszy. Nie znają się i już idą ze sobą do łóżka xD
Masz rozbudowane słownictwo, choć znalazłam kilka powtórzeń ;)
Szkoda że nie ma żadnej piosenki.. ale trzeba się cieszyć z tego co jest ^^
Więc jak mówiłam, ogólnie mi się podoba, takie mocne 8/10 :)